- егеу
- зат.Металл заттарды егеп өңдейтін немесе өткірлейтін ұсталық құрал, аспап.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
егеу
Смотреть что такое "егеу" в других словарях:
егеуқұйрық — зат. зоол. Тұмсығы сүйір, құйрығы ұзын кеміргіш, ірі тышқан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жалпақ егеу — (Монғ.) қыры жоқ, тегіс егеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жұмыр егеу — (Ақм.) егеу түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қамба егеуқұйрығы — зоол. Дене тұрқы 15 25, құйрығы 10 12 см дей, өсімдік дәнімен қоректенетін жәндік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
су — I Суасты наны. п е р и ф р. Борық. Мәселен, жалпақ жапырақты қоғаны алайық. Оның тамырында (борығында) қант пен крахмал көп. Оны «с у а с т ы н ы ң н а н ы» деп те атайды, өйткені қоғаның борығын отқа пісіріп жеуге болады, әрі ол керемет тәтті ау … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құм тышқан — зоол. Сыртқы түрі егеуқұйрыққа ұқсас, құмды жерді мекендейтін тышқанның түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
түрпі — зат. Бетінде ірі бедері бар бір нәрсені егейтін егеу тәрізді аспап … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жануыш — 1. (Рес., Орын.) егеу. Ж а н у ы шп е н шалғы орақ жанады (Рес., Орын.). 2. (Сем.: Ақс., Көкп., Абай) орақ жанитын қайрақ. Шөп шабайын, ж а н у ы ш ы ң бар ма (Сем., Абай). 3. (Қост., Семиоз.,; Монғ.) қайрақ. Күзем кезінде ж а н у ы ш ы ң жаныңда … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көсе — 1 (Гур., Маңғ.) жағадан суға қарай сұғынып жататын қайраңды енсіз жер. Ағын айдаған құм үйіле келе, теңіз астынан к ө с е пайда болады (Гур., Маңғ.). Суға сұғынған тар к ө с е н і ң басында о жер, бұ жерде қалқиып қалқиып қарауытып тұрған… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түрпі — (Сем., Шұб.; Павл., Горьк.) ірі, үлкен егеу. Т ү р п і м е н ағаштың кедір бұдырын өңдейді (Павл., Горьк.). Әдеби тілдегі “түрпідей тиді” деген тіркестегі алғашқы сыңарының мағынасы осы түрпі сөзімен байланысты болу керек … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
